ورود| ثبت نام
راهنمای خرید گوشی موبایل
نویسنده:
حسین کاری 
بازدید:
1807 نفر
به روز رسانی:
راهنمای خرید گوشی موبایل
قدم اول: بودجه‌ی خود را مشخص کنید
گوشی‌های موبایل در زندگی هر شخصی، ارزش مشخصی دارد. حتی اگر جزو ثروتمندترین اقشار جامعه باشید، ممکن است نخواهید
هزینه‌ی زیادی برای گوشی جدید خود پرداخت کنید؛ شاید هم آنقدر عاشق این دستگاه‌ها باشید که از سایر هزینه‌های زندگی‌تان برای خرید یک گوشی گران‌قیمت، کم کنید. مهم این است که در ابتدا و پیش از خرید گوشی جدید، حداکثر هزینه‌ای را که می‌خواهید
برای آن بپردازید، مشخص کنید. این موضوع به شما کمک می‌کند تا بتوانید همین ابتدای کار، انتخاب‌های خود را به طرز چشمگیری محدود کنید. بازه‌ی قیمتی گوشی‌های هوشمند بسیار گسترده است و از گوشی‌هایی کمتر از ۲۰۰ هزار تومان تا گوشی‌های لوکسی هم‌قیمت با یک خودرو، در بازار وجود دارد؛ بنابراین مشخص کردن بازه‌ی قیمتی، پیش‌نیازی برای خرید هوشمندانه آن محسوب می‌شود.
البته در نظر داشته باشید که برای خرید یک گوشی توانمند و مناسب نیازی به هزینه‌ی زیاد نیست. در حال حاضر و به دلیل رقابت فشرده‌ی بین شرکت‌های تولیدکنندهی موبایل، شاهد حضور محصولات بسیار باکیفیت و قدرتمند با قیمت‌های رقابتی هستیم که توانایی انجام تمام امور مورد نیاز کاربران را دارند.
قدم دوم: با انواع سیستم‌عامل آشنا شوید
به زبان عامیانه و به‌طور خلاصه، سیستم‌عامل رابط بین کاربر و سخت‌افزار گوشی محسوب می‌شود؛ محیطی گرافیکی که توسط شرکت‌های مختلف، به پوسته‌های متفاوت مزین می‌شود تا بهترین تجربه‌ی کار با گوشی را در اختیارتان قرار دهد. در دنیای کامپیوتر رومیزی و لپ‌تاپ، ویندوز محبوب‌ترین سیستم‌عامل محسوب می‌شود. تقریبا در هر خانه‌ای یک کامپیوتر وجود دارد که از ویندوز استفاده کند؛ اما در دنیای گوشی هوشمند این شرایط کاملا فرق می‌کند و هنگام نگارش این راهنمای خرید، سیستم عامل مایکروسافت پس از اینکه مورد استقبال خریداران و توسعه‌دهندگان قرار نگرفت، به‌صورت رسمی کنسل شد.
اگر بخواهیم از سیستم‌های عامل پرطرفدار در گوشی‌های موبایل سخن بگوییم، باید آن‌ها را به دو دسته تقسیم کنیم:
iOS
دومین سیستم‌عامل محبوب جهان، «آیاواس» (iOS) است که به‌صورت انحصاری توسط شرکت اپل توسعه می‌یابد. این انحصاری بودن بدین معنی است که آیاواس را میتوانید تنها در گوشی‌های آیفون بیابید. موضوع انحصاری بودن آیاواس، مزایایی برای کاربران آیفون دارد. اولین مورد این است که برنامه‌نویسان این سیستم عامل اقدام به بهینه‌سازی آن برای گوشی‌های آیفون می‌کنند؛ بنابراین گوشی‌هایی که از آیاواس استفاده می‌کنند، عملکردی بهینه‌ای و بدون نقصی دارند.
برای مثال، اگر یک آیفون قدیمی داشته باشید که دو سه سالی از عمرش گذشته است، هنوز هم می‌تواند اکثر بازی‌ها و برنامه‌های آیاواس را به‌راحتی و بدون هیچ مشکلی اجرا کند. مورد دوم اینکه گوشی‌های آیفون، پشتیبانی نرم‌افزاری فوق‌العاده‌ای دارند؛ به‌عنوان مثال، آیفون ۵ که با نسخه‌ی ششم آیاواس منتشر شد، تا چهار سال پس از تولید، تمام به‌روزرسانی‌های این سیستم‌عامل را دریافت کرد. در خصوص سومین مزیت آیاواس نیز میتوان به امنیت زیاد آن اشاره کرد که اپل نظارت دقیقی بر این بخش دارد.
در سمت دیگر، یکی از ایرادهای آیاواس این است که تنها در گوشی‌های آیفون وجود دارد؛ بنابراین برای استفاده از آن، باید بهای زیادی برای خرید گوشی هوشمند اپل پرداخت کنید. در خصوص مورد دوم میتوان به بسته بودن کد منبع آیاواس اشاره کرد که کاربران و توسعه‌دهندگان را برای شخصی سازی آن، کاملا محدود می‌کند. البته نباید از آزادی عمل کمتر آن نسبت به برخی سیستم‌‌عامل‌های دیگر غافل شد که مؤلفه‌ای اصلی و تأثیرگذار برای بسیاری از کاربران است. محدودیت‌های موجود در پلتفرم iOS، برخی مواقع مشکل‌ساز خواهند شد. به‌عنوان مثال میتوان به هزینه‌ی بیشتر اپلیکیشن‌های آیفون اشاره کرد که میتوان برخی از آن‌ها را به‌صورت رایگان در پلتفرم‌های دیگر یافت.
چه کسانی باید به سراغ آیاواس بروند؟
آیاواس رابطی ساده و کاربرپسند دارد. این سیستم عامل برای کسانی که حوصله‌ی سر و کله زدن با تنظیمات مختلف ندارند و به دنبال یک تجربه‌ی روان، کامل و لذت‌بخش در محصولی با تجربه‌ی کاربری عالی برای دراز‌مدت هستند، بهترین انتخاب محسوب می‌شود.
اندروید
اندروید محبوب‌ترین سیستم‌عامل دنیای گوشی هوشمند محسوب است و بیش از ۸۰ درصد از تمام موبایل‌های جهان، به این سیستم‌عامل مجهز شده‌اند. اندروید در گوشی‌های رده پایین چند صد هزار تومانی تا پرچم‌داران چند میلیون تومانی وجود دارد و سیستم‌عاملی کدباز محسوب می‌شود؛ این موضوع دست کاربر و توسعه‌دهندگان را برای شخصی‌سازی و ویرایش بخش‌های مختلف سیستم‌عامل باز می‌کند. همچنین برخلاف iOS، اندروید نیازی به نرم‌افزاری جداگانه برای انتقال اطلاعات به گوشی ندارد و به محض اتصال آن به کامپیوتر میتوانید به حافظه‌ی داخلی آن دسترسی داشته باشید. این در حالی است که در گوشی‌های آیفون پس از اتصال به کامپیوتر تنها به بخش تصاویر ثبت‌شده با دوربین گوشی دسترسی خواهید داشت.
در ضمن برای نصب برنامه در گوشی‌های اندروید، هیچ محدودیتی وجود ندارد؛ بدین ترتیب قادر خواهید بود از برنامه‌های جانبی مثل بازار استفاده کنید و هم میتوانید برنامه‌ی مورد نظر را از طریق کامپیوتر دانلود و فایل نصب مربوطه را به گوشی انتقال دهید. البته به‌تازگی قابلیت مشابهی در iOS در دسترس کاربران قرار گرفته است که می‌توانند از فروشگاه متفرقه برای دانلود اپلیکیشن‌های خود بهره ببرند. این موضوع پس از حذف تعدادی از اپلیکیشن‌های ایرانی از اپ‌استور کمک زیادی به کاربران این پلتفرم در ایران کرد.
اما در سمت دیگر، گوشی‌های اندروید پشتیبانی نرم‌افزاری کوتاه‌‌مدت‌تری در مقایسه با رقبای مبتنی بر آیاواس دارند؛ به‌علاوه به دلیل تنوع بسیار زیاد گوشی‌های اندروید، برنامه‌های این سیستم‌عامل برای تمام مدل‌ها بهینه نشده‌اند و برای تجربه‌ای به‌خوبی آیاواس، باید به سراغ محصولات اندرویدی با سخت‌افزار مناسب بروید.
اندروید را میتوان بهشت توسعه‌دهندگان ایرانی دانست و تعداد بسیار زیاد اپلیکیشن‌های ایرانی توسعه‌یافته برای این پلتفرم را میتوان گواه این مدعی عنوان کرد. بدین ترتیب و با توجه به نیاز‌های خاص کاربران ایرانی، میتوان اپلکیشین‌‌های مناسب‌‌تری در اندروید یافت.
چه کسانی باید به سراغ اندروید بروند؟
اندروید سیستم‌عامل منعطفی محسوب می‌شود. این سیستم‌عامل برای کسانی مناسب است که تمایل دارند به تمام بخش‌های گوشی دسترس کاملی داشته باشند و آن را هر طوری که می‌پسندند، مدیریت کنند. به‌علاوه، اندروید بهترین گزینه برای کسانی است که می‌خواهند با هزینه‌ای کم، استفاده از یک گوشی هوشمند را تجربه کنند. وجود اپلیکیشن‌های متنوع ایرانی از دیگر دلایل بزرگ برای استفاده از سیستم عامل اندروید است.
در زمان نگارش این مقاله، حدود ۹۹.۷ درصد از بازار گوشی هوشمند در اختیار دو سیستم‌عامل اندروید و آیاواس بود. به‌جز این دو، حدود ۰.۱ درصد از کل گوشی‌های هوشمند از سیستم‌عامل ویندوز موبایل استفاده می‌کنند؛ ویندوز برخلاف موفقیت زیاد در دنیای کامپیوتر شخصی، با استقبال زیادی در میان کاربران گوشی هوشمند مواجه نشده است. دلیل این موضوع، نبود پشتیبانی کافی از طرف مایکروسافت، عدم تمایل تولیدکنندگان برای ساخت گوشی‌های ویندوزی و کم بودن تعداد برنامه‌ها در مقایسه با اندروید و آیاواس است. به همین دلیل در حال حاضر و با توجه به عدم عرضه‌ی محصولی جدید و توانمند در پلتفرم ویندوز موبایل، خرید آن توصیه نمی‌شود.
قدم سوم: به طراحی و کیفیت ساخت گوشی اهمیت بدهید
این ضرب‌المثل که می‌گوید «از روی جلد کتاب نمی‌توان در مورد آن قضاوت کرد»، چندان در دنیای گوشی هوشمند کاربرد ندارد. طراحی، ظاهر و کیفیت ساخت دستگاهی که درصد قابل توجهی از روز در دستتان است، اهمیت زیادی دارد. اگر گوشی منتخب، از همه نظر مناسب باشد ولی ظاهر آن به مطابق با سلیقه شما نباشد، به احتمال زیاد از خرید آن خودداری خواهید کرد. شرکت‌های تولیدکنندهی گوشی هوشمند هم به این موضوع واقف هستند و سعی می‌کنند که دست کم
برای گوشی‌های رده‌بالا و گران‌قیمت خود، بدنه‌ای زیبا و ارگونومیک انتخاب کنند. اگر می‌خواهید گوشی جدید خود را از فروشگاه‌های اینترنتی بخرید، پیش از خرید حتما چند ویدئو و بررسی از آن ببینید؛ در این مواقع بهتر است پیش از خرید به فروشگاه‌های موبایل بروید و چند دقیقه با گوشی مد نظر کار کنید. ممکن است هنگام در دست گرفتن گوشی، حتی جنس قاب پشت گوشی، احساس خوبی به شما منتقل نکند و تمام محاسبات را به هم بریزد. پیشنهاد می‌شود حتما پیش از خرید گوشی برای دقایقی با آن کار کنید تا حس کاربری آن را با سلیقه‌ی خود بسنجید. اما خارج از موارد احساسی و سلیقه‌ای، برخی موارد فنی هم در این بخش وجود دارد که باید مد نظر داشته باشید:
ابعاد گوشی
یکی از مهم‌ترین شاخص‌های خرید گوشی، سایز آن محسوب می‌شود. ابعاد بدنه‌ی گوشی‌های هوشمند به سایز نمایشگر آن‌ها وابسته است؛ این موضوع می‌تواند تأثیر زیادی در تجربه‌ی کار کردن با گوشی داشته باشد. برای مثال، مدلی مانند آیفون SE که نمایشگری چهار اینچی دارد، به‌راحتی در کف دست جای می‌گیرد و میتوان تنها با یک دست با آن کار کرد؛ ولی برای گشت و گذار در اینترنت، تماشای ویدیو یا اجرای بازی‌های مختلف، نمایشگر کوچک آن چندان مناسب نیست. در سمت دیگر گوشی‌هایی که نمایشگری بزرگ‌تر از ۵ اینچ دارند، به هر دو دست برای کار با آن نیاز خواهند داشت؛ ولی کاملا مناسب بازی، گشت‌وگذار در اینترنت و تماشای ویدئو خواهند بود.
البته برخی از گوشی‌های پرچم‌دار، ترکیب این دو را به‌صورت همزمان دارند؛ برای مثال گوشی سامسونگ گلکسی اس۸ پلاس، نمایشگری بدون حاشیه دارد و این موضوع به سامسونگ کمک کرده است که نمایشگری بزرگ را در بدنه‌ای کوچک جای دهد. البته این موضوع امکان استفاده از یک دست و دسترسی به تمام نقاط نمایشگر را فراهم نمی‌کند.
جنس بدنه
جنس بدنه‌ی گوشی شاخصی است که تأثیر مستقیم در طول عمر آن دارد. اکثر گوشی‌های رده‌پایین و رده‌میانی، بدنه‌های پلاستیکی دارند؛ پلاستیک ماده‌ی ارزان‌قیمتی است که هزینه‌ی نهایی تولید گوشی را کاهش می‌دهد؛ ولی در عوض، به‌راحتی آسیب می‌بیند و استحکام زیادی ندارد. در سمت دیگر، گوشی‌های رده‌بالا از بدنه‌هایی تمام فلزی یا ترکیب فلز و شیشه استفاده می‌کنند. برای این دسته از گوشی‌ها، معمولا از آلیاژهای آلومینیوم استفاده می‌شود؛ آلیاژی که در صنایع خودرو و هوا و فضا هم به کار می‌رود. بدنه‌ی فلزی باعث اعلا شدن گوشی و خوش‌دست‌تر شدن آن می‌شود. به‌علاوه این نوع بدنه‌ها مقاومت خوبی در برابر ضربه دارند.
مورد بعدی این است که آلیاژ آلومینیوم، رسانای خوبی برای گرما محسوب می‌شود؛ این موضوع هم یک مزیت است و هم یک عیب؛ مزیت از این نظر که گرمای تولیدشده توسط قطعات داخلی، به‌سرعت از گوشی دفع می‌شود و از آسیب دیدن آن جلوگیری می‌کند. اما همین مورد سبب می‌شود که هنگام انجام محاسبات سنگین مثل اجرای بازی‌های سه‌بعدی، بدنه‌ی گوشی داغ و کمی آزاردهنده شود.
اما بدنه‌ی فلزی برخی از گوشی‌ها روکشی از جنس شیشه دارد. شیشه زیبایی گوشی را دوچندان می‌کند ولی در ضربات به‌راحتی ترک می‌خورد و خرد می‌شود. شیشه همچنین اثر انگشت و چربی دست را کاملا نشان می‌دهد؛ این موضوع در مورد گوشی‌های فلزی و پلاستیکی که روکشی براق دارند هم صادق است. اگر وسواس زیادی برای تمیز بودن بدنه‌ی گوشی‌تان دارید، بهتر است به سراغ مدل‌هایی بروید که از روکش‌های فلزی برس‌خورده بهره می‌برند.
استانداردهای مقاومتی
برخی از گوشی‌ها دارای گواهینامه‌های مخصوص مقاومت بدنه هستند. امروزه اکثر گوشی‌های هوشمند پرچم‌دار، استاندارد جهانی IP را دریافت می‌کنند. در جلوی این استاندارد، یک عدد دو رقمی نوشته می‌شود که عدد اول، میزان مقاومت گوشی را در برابر ذرات جامد و عدد دوم، مقاوت آن را در برابر مایعات نشان می‌دهد. برای مثال، گواهینامه‌ی IP68 به این معنا است که دستگاه به‌طور کامل در مقابل نفوذ ذرات جامد مقاوم است و می‌تواند بدون هیچ مشکلی تا عمق سه متری زیر آب قرار گیرد. برخی گوشی‌های دیگر مثل پرچم‌داران ال‌جی سری وی، گواهینامه‌های نظامی دارند؛ این گواهینامه‌ها به مقاومت دستگاه در مقابل ضربه اشاره می‌کنند. برای مثال، گواهینامه‌ی نظامی MIL-STD-810G مربوط به ال‌جی وی ۲۰، بدین معنی است که این گوشی می‌تواند ۲۶ بار از ارتفاع ۱.۲ متری روی تخته‌ای چوبی با ضخامت ۱۰۰ میلی‌متر رها شود و همچنان به عملکرد بدون مشکل خود ادامه دهد.
قدم چهارم: نمایشگرهای مختلف را بشناسید
نمایشگر گوشی هوشمند، بخشی است که بیشترین تأثیر را در تجربه‌ی کاربری دارد. این قسمت، حداقل ۶۰ درصد از کل قاب جلوی گوشی را شامل می‌شود و می‌تواند دوست یا دشمنی برای چشمانتان محسوب شود. نمایشگر می‌تواند آنقدر خوب باشد که دیدن کیفیت تصاویر در اینستاگرام شما را هیجان‌زده کند؛ در طرف دیگر، یک نمایشگر بد حتی خواندن پیغام‌های کوتاه را دشوار خواهد کرد. شاخص‌های زیادی در تعیین کیفیت نمایشگر گوشی هوشمند دخیل است که در ادامه، مهم‌ترینشان را شرح می‌دهیم.
تراکم پیکسلی
تراکم پیکسلی را میتوان یکی از مهم‌ترین شاخص‌های تعیین‌کننده در کیفیت یک نمایشگر دانست. این شاخص از یک فرمول ساده بین رزولوشن و سایز نمایشگر به دست می‌آید و با واحد «پیکسل بر اینچ» سنجیده می‌شود. همان‌طور که از واحد این شاخص مشخص است، تراکم پیکسلی، تعداد پیکسل‌های موجود در هر اینچ از نمایشگر را نشان می‌دهد؛ هر چقدر این عدد بیشتر باشد، تصاویر در نمایشگر گوشی، خواناتر و دقیق‌تر نشان داده می‌شود و خستگی چشم هم کاهش می‌یابد. تحقیقات نشان داده است که تراکم پیکسلی ایده‌آل برای چشم انسان، ۳۰۰ پیکسل بر اینچ است؛ بنابراین میتوانید از این عدد به‌عنوان یک استاندارد، در مقایسه‌ی نمایشگر گوشی‌های مختلف استفاده کنید. البته در حال حاضر بسیاری از گوشی‌های موجود در بازار، حتی نمونه‌های میان‌رده و اقتصادی، تراکم بیشتر از ۳۰۰ پیکسل بر هر اینچ دارند و موبایل‌ها از این لحاظ پیشرفت قابل توجهی طی چند سال گذشته تجربه کردهاند.
در نظر داشته باشید که دقت یا رزولوشن نمایشگر، نمی‌تواند به تنهایی فاکتور تعیین‌کننده‌ی شفافیت تصویر باشد. برای مثال، رزولوشن HD در یک نمایشگر ۶ اینچی، تراکم ۲۴۵ پیکسل بر اینچ را ارائه می‌دهد؛ درحالی‌که همین رزولوشن در نمایشگری ۵ اینچی، تراکم را به ۳۰۰ پیکسل بر اینچ می‌رساند. البته تراکم پیکسل بالاتر به معنای پردازش سنگین‌تر واحد گرافیکی گوشی است که منجر به کاهش عمر باتری می‌شود. پس در نظر داشته باشید که همواره پنل‌هایی با رزولوشن بالا نتیجه‌ی مثبتی به همراه نخواهند داشت.
پنل و فناوری
نمایشگر گوشی هوشمند از پنل‌های مختلفی استفاده می‌کند و با فناوری‌های متفاوتی ساخته می‌شود. این موارد هر کدام نقاط قوت و ضعفی دارد.
LCD
این پنل در نمایشگر اکثر گوشی‌های رده‌پایین و رده‌میانی استفاده می‌شود؛ دلیل این موضوع، هزینه‌ی پایین تولید نمایشگرهای TN LCD در مقایسه با انواع دیگر نمایشگر است. نمایشگرهای LCD دارای یک منبع نور در زیرصفحه‌نمایش هستند که این منبع نور همیشه روشن است و حتی برای نمایش رنگ مشکی از این منبع نور استفاده می‌شود. به همین دلیل است که رنگ مشکی در این نمایشگرها از تاریکی و غلظت کمتری بهره می‌برد. اما در عوض این نمایشگرها زوایای دید محدودی دارند و باتری زیادی مصرف می‌کنند. نمایشگرهای LCD در دونوع TN و IPS بسیار پرکاربرد هستند:
TN
این پنل در نمایشگر اکثر گوشی‌های رده‌پایین و رده‌میانی استفاده می‌شود؛ دلیل این موضوع، هزینه‌ی پایین تولید نمایشگرهای TN LCD در مقایسه با انواع دیگر نمایشگر است. زاویه‌ی دید محدود و مصرف انرژی بالا، بزرگ‌ترین نقاط ضعف این دسته از پنل‌ها هستند. با پیشرفت فناوری و کاهش هزینه‌ی تولید سایر پنل‌ها، انواع TN از دنیای گوشی هوشمند حذف شده‌اند و تنها محصولات بسیار اندکی از آن‌ها بهره می‌برند.
IPS
این مدل نمایشگر که نوع پیشرفته‌ی TN LCD محسوب می‌شود، زوایای دید وسیع‌تر، نسبت کنتراست بیشتر و مصرف انرژی کمتر دارد و طیف رنگ وسیع‌تری را نشان می‌دهد؛ اما هزینه‌ی تولید آن بیشتر از نمایشگرهای TN LCD است.
بهترین نوع TFT، نمایشگرهای IPS هستند که در بیشتر گوشی‌های نسل جدید و پرچم‌دار مورد استفاده قرار می‌گیرند. این نمایشگرها از مزایایی مانند زاویه دید مناسب و کیفیت و دقت رنگ بالا برخوردارند. اما همچنان در تولید رنگ مشکی کیفیت پایین‌تری نسبت به AMOLED دارند. همچنین نمایشگرهای IPS نسبت به انواع TN مصرف انرژی پایین‌تری دارند.
در نظر داشته باشید که اصطلاح LED به نوع نور پس‌زمینه در دو نمایشگر بالا باز می‌گردد و پنلی جداگانه محسوب نمی‌شود. امروزه تمام نور پس‌زمینه‌ی نمایشگر LCD تمام گوشی‌های هوشمند توسط لامپ‌های LED تأمین می‌شود.
شرکت اپل پیش از آیفون ۱۰ در گوشی‌های هوشمند خود از این نوع نمایشگر استفاده می‌کرد که آن را با نام رتینا معرفی کرده است. تراکم پیکسل در این نمایشگر به‌قدری بالا است که حتی از از فاصله نزدیک پیکسل‌ها قابل مشاهده نیستند. به‌عنوان مثال تراکم پیکسل در آیفون ۶ پلاس برابر ۴۰۱ است. تنها ایراد این نوع نمایشگر قیمت بالای آن است که البته با در نظر گرفتن کیفیت ساخت بالای آن‌ها میتوان از این ایراد آن‌ها چشم پوشی کرد.
OLED
نوع دیگر نمایشگرهای بسیار پرطرفدار، صفحه‌نمایش‌هایی از خانواده‌ی OLED هستند. تکنولوژی ساخت این نمایشگرها متفاوت از LCD است. بدین ترتیب که تعداد زیادی LED ارگانیک، در زیر صفحه نمایش تعبیه شده و بنا به نیاز برای رنگ‌های مختلف، روشن و خاموش می‌شوند. در حقیقت نیازی نیست که همیشه تمام این LED-ها روشن باشند. بنابراین برای نمایش نور مشکی هیچ چراغ LED روشن نیست و بدین شکل رنگ مشکی در این نمایشگرها بسیار عمیق و تاریک است. نمایشگرهای OLED از کیفیت رنگ بسیار بالایی برخوردارند و رنگ‌ها در این نمایشگر بسیار شاد و اغراق آمیز هستند! OLEDها مشکلات زاویه دید و شفافیت تصویر در برخی نمایشگرهای LCD را ندارند. پنل‌های OLED در حال حاضر در چند نمونه و با نام تجاری مختلف تولید و عرضه می‌شوند.
AMOLED
AMOLED در حقیقت همان OLED است. تصویر در این نمایشگر از خطوط زیاد کنارهم تشکیل شده و فاصله بین این خطوط به قدری کم است که فقط با چشم مسلح مشاهده می‌شود. در حقیقت تنها تفاوت این دو نمایشگر در این است که AMOLED رزولوشن تصویر بالاتر و مصرف انرژی کمتری دارد. زمان پاسخ‌گویی و Refresh Rate در این نمایشگرها بسیار بهتر است و در واقع ایرادات نمایشگرهای OLED را ندارد.
Super AMOLED
یکی از ایرادات وارده به نمایشگرهای AMOLED این بود که زیر نور زیاد، تصاویر در آن قابل مشاهده نبودند و به همین دلیل رنگ سبز از این بین حذف شده و به‌صورت اشتراکی با دو رنگ قرمز و آبی بدست می‌آید. با روی کار آمدن Super AMOLEDها توسط سامسونگ که در واقع نسخه بهبود یافته AMOLEDها هستند، این مشکل رفع شد. این نمایشگرها باریک‌تر از نسل قبلی هستند، طول عمر بیشتری دارند، عملکرد صفحه‌ی لمسی آن‌ها بهبود یافته و همچنین مصرف انرژی آن‌ها تا ۲۰ درصد کاهش یافته است. پنل‌های Super AMOLED از چینش ماتریس Pentile برای قرارگیری ساب‌پیکس‌های خود بهره می‌برند که در سال‌های اخیر سامسونگ برای بهبود کیفیت نهایی از چینش Diamond استفاده کرده است.
Super AMOLED Plus
با وجود برخی مشکلات ماتریس Pentile، سامسونگ در بازه‌ای از زمان با معرفی پنل‌های Super AMOLED Plus، چینش RGB را به این دسته از صفحه‌های نمایشگر اضافه کرد. با این حال سامسونگ چند سالی است که دیگر از این پنل در نمایشگر گوشی‌های خود استفاده نمی‌کند و به همان نمونه با ماتریس Pentile بازگشته است.
یکی از ایرادات وارده به نمایشگرهای AMOLED این بود که زیر نور زیاد، تصاویر در آن قابل مشاهده نبودند و به همین دلیل رنگ سبز از این بین حذف شده و به‌صورت اشتراکی با دو رنگ قرمز و آبی بدست می‌آید. با روی کار آمدن Super AMOLEDها توسط سامسونگ که در واقع نسخه بهبود یافته AMOLEDها هستند، این مشکل رفع شد. این نمایشگرها باریک‌تر از نسل قبلی هستند، طول عمر بیشتری دارند، عملکرد صفحه‌ی لمسی آن‌ها بهبود یافته و همچنین مصرف انرژی آن‌ها تا ۲۰ درصد کاهش یافته است. پنل‌های Super AMOLED از چینش ماتریس Pentile برای قرارگیری ساب‌پیکس‌های خود بهره می‌برند که در سال‌های اخیر سامسونگ برای بهبود کیفیت نهایی از چینش Diamond استفاده کرده است.
Super AMOLED Plus
با وجود برخی مشکلات ماتریس Pentile، سامسونگ در بازه‌ای از زمان با معرفی پنل‌های Super AMOLED Plus، چینش RGB را به این دسته از صفحه‌های نمایشگر اضافه کرد. با این حال سامسونگ چند سالی است که دیگر از این پنل در نمایشگر گوشی‌های خود استفاده نمی‌کند و به همان نمونه با ماتریس Pentile بازگشته است.
Plastic OLED یا P-OLED، نام تجاری پنل‌های اولد ساخت ال‌جی است. این پنل‌ها شباهت بسیاری به نمونه‌های Super AMOLED دارند و تنها تفاوت آن‌ها به استفاده از زیرلایه‌ی پلاستیک در پی‌اولد به جای شیشه در سوپراملد‌ها باز می‌گردد. این پنل‌ها نیز جز باکیفیت‌ترین نمونه‌های موجود در دنیای گوشی‌های هوشمند هستند.
محافظت
همه‌ی ما عادت کرده‌ایم که به محض خرید گوشی جدید، یک محافظ مخصوص نمایشگر هم برای آن تهیه کنیم. امروزه نمایشگر اکثر گوشی‌های هوشمند به یک لایه از شیشه‌های مقاوم (مثل شیشه‌های برند گوریلا گلس) مجهز شده‌اند که از نمایشگر گوشی در مقابل انواع ضربه و خط و خش محافظت می‌کند؛ اما تجربه نشان داده است که حتی جدیدترین و برترین نوع این نوع شیشه‌ها هم می‌تواند به مرور زمان، دچار خط و خش یا حتی ترک شود؛ بنابراین خرید یک محافظ صفحه برای نمایشگر گوشی، هنوز هم حرکت هوشمندانه‌ای محسوب می‌شود.
قدم پنجم: چقدر با گوشی عکاسی می‌کنید؟
گوشی‌های موبایل از زمان تولد تا به امروز، دستگاه‌های زیادی را از زندگی کاربران حذف کردهاند. موبایل‌ها کم کم جایگزین پخش‌کننده‌های موسیقی شدند و حتی کاربرد کامپیوترهای شخصی را کاهش دادند؛ ولی یکی از نقاط عطف در دوران حیات گوشی‌های هوشمند، اضافه شدن دوربین به آن‌ها بود. این موضوع در ابتدا به دلیل کیفیت پایین دوربین، تأثیر زیادی بر دنیای دوربین‌های دیجیتال نداشت؛ اما امروزه گوشی‌هایی تولید می‌شوند
که می‌توانند از لحاظ کیفیت عکاسی به‌راحتی با دوربین‌های دیجیتال خانگی رقابت کرده و آن‌ها را از دور خارج کنند. این موضوع، کم کم روند شبکه‌های اجتماعی را هم به سمت محتوای تصویری تغییر داد. سال ۲۰۰۶ هم سرویس اینستاگرام راه‌اندازی شد تا اهمیت دوربین در گوشی‌های هوشمند دوچندان شود. اما این تمام ماجرا نیست؛ عکاسان حرفه‌ای می‌گویند: «بهترین دوربین همانی است که همیشه همراه شماست.» این مثل معروف در کنار راحتی عکاسی با گوشی‌ها سبب شد تا روز به روز، کاربران بیشتری، دوربین‌های دیجیتال خود را رها کرده و به سراغ گوشی‌های هوشمند بروند. گوشی‌های هوشمند تمام فرآیند ثبت، ویرایش و آپلود عکس را به‌صورت یک‌جا در اختیار کاربران قرار می‌دهد؛ بنابراین بنا به نوع استفاده از گوشی، دوربین آن می‌تواند اهمیت فوق‌العاده‌ای داشته باشد.
دوربین گوشی‌های هوشمند، دریایی از اصطلاحات تخصصی را به همراه دارند که این اصطلاحات گاها بیشتر جنبه‌ی تبلیغاتی دارد و تأثیری در کیفیت نهایی عکس‌های ثبت‌شده نمی‌گذارد. در ادامه به بررسی مهم‌ترین مشخصات دوربین گوشی‌های موبایل می‌پردازیم که اطلاع از آن‌ها به هیچ وجه خالی از لطف نیست.
رزولوشن
پیش از این، در زومیت به‌طور مفصل در مورد تأثیر رزولوشن در کیفیت نهایی عکاسی سخن گفته‌ایم. متاسفانه باور غلطی در جامعه وجود دارد که هر چه دقت حسگر یا به اصطلاح، «روزلوشن» دوربین بیشتر باشد، کیفیت عکس‌های آن هم بهتر خواهد بود. این باور اشتباه است و کیفیت نهایی عکس‌های ثبت شده، به عوامل دیگری هم بستگی دارد. همان‌طور که پیش از این در زومیت گفتیم، هدف شما از عکاسی، می‌تواند داشتن مگاپیکسل زیاد حسگر را توجیه کند.
برای برش زدن یا به‌اصطلاح «کراپ کردن»، عکس‌هایی با رزولوشن زیاد قطعا مفیدتر خواهد بود. تصور کنید تصویری تمام قد از دوستان‌تان با دقت ۵ مگاپیکسل دارید. اگر بخواهید قسمت سر و گردن یکی از سوژه‌ها را در عکس برش بزنید، با عکسی مات و بی‌کیفیت مواجه می‌شوید؛ اما اگر همان تصویر، با دوربینی با دقت حسگر ۱۶ مگاپیکسل ثبت شده باشد، پس از برش هم، تصویری با کیفیت مناسب باقی خواهد ماند. پس به‌طور خلاصه میتوان گفت، مگاپیکسل زیاد جایی به کارتان می‌آید که می‌خواهید عکسی بزرگ تهیه کنید و از دل آن، چند عکس کوچک‌تر برش دهید.
با این حال لازم به ذکر است که با توجه به محدودیت زیاد در استفاده از سنسور‌های بزرگ در گوشی‌های موبایل، افزایش رزولوشن به معنای تراکم بیشتر و در نهایت پیکسل‌های کوچک‌تر خواهد بود. این موضوع باعث می‌شود تا هر پیکسل میزان کمتری از نور تابیده شده بر سطح سنسور را دریافت کرده و در نتیجه عملکرد دوربین در محیط‌های تاریک افت قابل توجهی خواهد یافت. نویز و از بین رفتن جزئیات کم در محیط‌های کم‌نور، بزرگ‌ترین مشکلات سنسور‌هایی با رزولوشن بالا است.
اندازه‌ی حسگر
اندازه‌ی سنسور دوربین یک گوشی، مهم‌ترین عامل در کیفیت نهایی تصاویر ثبت شده با آن محسوب می‌شود. این مورد، مشخص کننده‌ی میزان نوری است که برای ثبت یک عکس دریافت می‌شود. هر حسگر از میلیون‌ها بخش حساس به نور تشکیل شده است که اطلاعات لازم برای ثبت تصویر را از لنز دوربین دریافت می‌کند؛ بنابراین هرچقدر که حسگر دوربین بزرگ‌تر باشد، اطلاعات بیشتری برای ثبت عکس دریافت می‌شود و تصویر نهایی، کیفیت بالاتری خواهد داشت. البته حسگرهای بزرگ، فضای بیشتری نیاز داشته که در گوشی‌های موبایل امکان‌پذیر نخواهد بود؛ همین موضوع یکی از دلایل اصلی برتری کیفیت عکاسی دوربین‌های حرفه‌ای در مقایسه با دوربین گوشی‌های موبایل است (ابعاد سنسور‌های فول‌فریم به‌طور میانگین ۱۰ برابر سنسور‌های دوربین گوشی‌های هوشمند است).
