انواع صفحه نمایش های تلفن همراه

صفحه نمایش

امروزه کیفیت صفحه نمایش گوشی های هوشمند از جمله خصوصیاتی است که خریداران تلفن همراه به آن توجه زیادی دارند.

به طور کلی صفحه نمایش ها به دو دسته LCD و LED تقسیم می شوند. همانطور که می دانید در ساخت گوشی های هوشمند در ابتدا از صفحه نمایش های LCD استفاده می شد و سپس با مرور زمان و پیشرفت تکنولوژی صفحه نمایش های LED نیز تولید و مورد استفاده قرار گرفتند.

صفحه نمایش TFT LCD

TFT مخفف Thin Film Transistor است. TFT LCD معمول‌ترین نوع صفحه نمایش در بین گوشی‌ها و تبلت‌های امروزی می‌باشد. این نوع از صفحه نمایش‌ها به نسبت تکنولوژی‌های قبل از خود، کیفیت تصویر بهتر و وضوح بالاتری را ارایه می‌کنند. نقاط ضعف این تکنولوژی در محدودیت زاویه دید و خوانایی پایین در زیر نور مستقیم خورشید است. صفحه نمایش‌های TFT‌ نسبتا انرژی بیشتری را مصرف می‌کنند و میانه خوبی با باتری ندارند، ولی به دلیل هزینه‌ی پایین ساخت، در گوشی‌های ارزان قیمت و رده‌پایین بیشتر به چشم می‌خورند.

صفحه نمایش IPS LCD

IPS مخفف In-Place Switching است. اگر بخواهیم صفحه نمایش TFT و IPS را مقایسه کنیم، صفحه نمایش‌های IPS دارای زاویه دیدِ بازتر و مصرف انرژی پایین‌تری هستند. ولی هزینه‌ی ساخت آنها نسبت به صفحه نمایش‌های TFT بالاتر است و به همین دلیل اکثرا در تلفن‌های هوشمند رده بالاتر به چشم می‌خورند. برای مثال، صفحه نمایش آیفون 4 با وضوح 640×960 پیکسل از نوع IPS بوده که در مقایسه با رقبای هم دوره خود کیفیت خارق العاده‌ای ارایه می‌کرد.

صفحه نمایش Resistive Touchscreen LCD

صفحه نمایش‌های لمسی بر اساس دو نوع تکنولوژی عمده تولید می‌شوند، خازنی و مقاومتی. صفحه نمایش‌های مقاومتی شامل دو صفحه ماده‌ی رسانا با فاصله بسیار کم هستند که به عنوان مقاومت عمل می‌کند. زمانی که صفحه نمایش لمسی توسط انگشتان دست یا قلم استایلوس لمس می‌شوند، در نقطه‌ی لمس، دو صفحه به هم اتصال پیدا می‌کنند و با تشکیل مداری در این نقطه و پردازش توسط پردازشگر، فرمان انجام می‌شود. دقت صفحه های لمسی مقاومتی نسبت به صفحه لمسی خازنی پایین‌تر است و در برخی موارد برای دقت بالاتر نیاز به استفاده از قلم است. امروزه استفاده از صفحه نمایش‌های لمسی مقاومتی محدود به کاربری‌های خاص و هزینه پایین شده است و بیشتر از صفحات لمسی خازنی استفاده می‌شود.

صفحه نمایش Capacitive Touchscreen LCD

صفحه نمایش‌های لمسی خازنی از یک ورقه‌ی شیشه‌ای نازک پوشش داده شده با یک ماده‌ی شفاف رسانا ساخته می‌شوند. هنگامی که صفحه لمسی توسط بدن انسان لمس می‌شود، میدان الکترواستاتیکی صفحه با وقفه‌ای روبرو می‌شود. این وقفه توسط پردازنده شناسایی و پردازش می‌شود و فرمان مورد نظر اجرا می‌شود. صفحه نمایش‌های لمسی خازنی نسبت به صفحه نمایش‌های مقاومتی بسیار بهترند و دقت بالایی دارند. تجربه‌ی کاربری نیز بسیار بهتر است و به اصطلاح صفحه نمایش لمسی خازنی بسیار روان است. در بیشتر تلفن‌های هوشمند رده بالای امروزی از صفحه نمایش‌های لمسی خازنی استفاده می‌شود.

صفحه نمایش Super LCD (SLCD)

این نوع صفحه نمایش به طور کلی در گوشی های HTC به کار می روند البته برخی از برندها نیز از این تکنولوژی استفاده می کنند ولی به طور عمده در اکثر گوشی های HTC از این فناوری استفاده شده است و هر سال با گذشت زمان ارتقا می یابد. صفحه نمایش IPS LCD و Super LCD از لحاظ فناوری تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند اما دلیل اینکه این دو تکنولوژی از یکدیگر مجزا هستند این است که در Super LCD هیچ شکاف یا فاصله ای بین محافظ صفحه نمایش بیرونی و سنسور تاچ صفحه نمایش وجود ندارد، در نتیجه به دلیل نزدیک تر بودن گلس به ال سی دی، انعکاس تصویر کمتری دیده می شود. صفحات سوپر ال سی دی مزایایی همچون مصرف کمتر و دید بهتر در خارج از خانه را دارند. سوپر ال سی دی شامل دو نسخه Super LCD 2 و Super LCD 3 می باشد.

صفحه نمایش های LED

صفحه نمایش های LED یا Light-Emitting Diodes مدت زمانی است که وارد بازار شده اند که نسبت به صفحه نمایش های LCD هزینه های ساخت بالاتری دارند و در نتیجه از کیفیت رنگ بهتر، روشنایی بیشتر و همچنین مصرف کمتر باتری برخوردارند. این صفحه نمایش با گذشت زمان به انواع مختلفی تقسیم شده است.

صفحه نمایش OLED

OLED مخفف Organic Light Emitting Diode است. این تکنولوژی به نسبت دیگر تکنولوژی‌های صفحه نمایش جدیدتر است و اخیرا استفاده از آن همه گیر شده است. در تکنولوژی OLED یک لایه از ماده‌ی ارگانیکی (پایه کربن) بین دو صفحه‌ی رسانا (آند و کاتد) ساندویچ می‌شود و بین دو صفحه‌ی نازک شیشه‌ای قرار می گیرند. وقتی که جریان از دو صفحه‌ی رسانا عبور می‌کند، نوری الکترو لومینسنتی توسط ماده‌ی پایه کربن بین دو صفحه‌ی رسانا ساطع می‌شود. روشنایی و رنگ نور ساطع شده با تغییر پالس الکتریکی قابل تغییر است.

صفحه نمایش‌های OLED نسبت به صفحه نمایش‌های LCD مزایای بسیاری دارند. رنگ استثنایی، سرعت واکنش بسیار بالا، زاویه دید بازتر، روشنایی بالاتر و وزن و ضخامت بسیار پایین‌تر از جمله برتری‌های این نوع صفحه نمایش‌ها محسوب می‌شوند.

صفحه نمایش AMOLED

AMOLED مخفف واژه‌ی Active-Matrix Organic Light Emitting Diode است. این تکنولوژی مزایای اصلی تکنولوژی OLED‌ را دارد با این تفاوت که مصرف انرژی پایین‌تر و زمان واکنش بالاتری دارد. مصرف انرژی پایین باعث شده است در تلفن‌های هوشمند هرچه بیشتر از این نوع صفحه نمایش‌ها استفاده شود.

صفحه نمایش Super AMOLED

این تکنولوژی نسخه پیشرفته‌تر تکنولوژی صفحه نمایش AMOLED است که توسط کمپانی سامسونگ توسعه داده شده است. قسمت  لمسی خازنی صفحه نمایش در این تکنولوژی با نمایشگر آن ادغام شده است و نسخه نازکتر شده آن را فراهم کرده است. این صفحه نمایش‌ها تقریبا نازکترین صفحه نمایش‌های لمسی موجود در بازار هستند و اغلب در تلفن‌های هوشمند پرچمدار سازندگان و مخصوصا در صفحه نمایش‌های گوشی‌های سامسونگ استفاده می‌شوند.

صفحه نمایش Super AMOLED Plus

می توان گفت که Super AMOLED Plus نسخه ارتقاء یافته Super AMOLED سامسونگ است. پنل های این نمایشگرها دارای 50 درصد ساب پیکسل (Sub-Pixel) بیشتر هستند. در این تکنولوژی منظور از ساب پیکسل، تک تک سلول های رنگی است که در یک پیکسل دیده می شوند. این نمایشگرها نسبت به نسل پیش Super AMOLED، باریکتر و روشن تر شده اند و بازده آنها نیز 18 درصد بهتر شده است. نمایشگرهای Super AMOLED Plus اولین بار در نمایشگاه CES 2011 و با گوشی های Infuse 4G با صفحه نمایش 4.5 اینچی و Galaxy S2 با نمایشگر 4.3 اینچی معرفی شد.

صفحه نمایش Retina Display

اپل در تکنولوژی Retina، از نوع خاصی از پنل های LCD بهره می برد که به in-pace switching (IPS) LCD شناخته می شوند. در این تکنولوژی زاویه دید تصویر بسیار بیشتر از LCD معمولی خواهد بود و همچنین انرژی کمتری مورد نیاز است. اما در مورد رتینا، مساله در واقع این است که اپل اندازه پیکسل ها را به حدی ریز کرده و تراکمشان را به حدی افزایش داده که به صورت عادی چشم انسان قابلیت تشخیص فواصل بین پیکسل ها را ندارد یا دیدن پیکسل ها بسیار مشکل است.

صفحه نمایش Super Retina Display

اولین سوپر رتینا، پنلی با رزولوشن 1125×2436 پیکسل است که با استفاده از فناوری OLED ساخته شده.

رزولوشن فوق، تراکم 458 پیکسل در هر اینچ را به ارمغان می آورد که در دنیای آیفون تاکنون سابقه نداشته (البته این مقدار تراکم پیکسلی برای موبایل های اندرویدی حکم خاطره را دارد).

سوپر رتینا، چندین ویژگی شاخص دارد که از بین آنها می توان به پشتیبانی از استاندارد دالبی ویژن و HDR10 برای نمایش محتوای HDR، نسبت کنتراست 1000000:1، تاچ سه بعدی، و پشتیبانی از فناوری True Tone اشاره کرد.

البته اپل در این نوع صفحه باز هم از تاچ سه بعدی استفاده کرده که نکته بسیار خوبی است.

صفحه نمایش Super Retine XDR

این نوع از صفحه نمایش اولین بار در آیفون 11 پرو استفاده شد و دارای دو حالت روشنایی می‌باشد که در حالت‌های مختلف بسیار کاربردی و مفید خواهند بود. توسط این ویژگی‌ این گوشی هوشمند قادر می‌باشد تا روشنایی لازم برای عکسبرداری زیر نور خورشید را فراهم کرده و فضایی ایده آل برای عکاس و کاربر را با بالا بردن نور تا ۸۰۰ نیت خلق کند.

همچنین برای اینکه بتواند تصاویر با فضای دینامیکی بسیار بالا را پخش کند، روشنایی را تا ۱۲۰۰ ‌نیت بالا برده تا استفاده‌کننده به راحتی قادر باشد به تماشای این تصاویر‌ بنشیند.

صفحه نمایش Haptic / Tactile touchscreen

این فناوری که به طور آزمایشی توسط بلکبری و نوکیا در چند مدل تست شده است در هنگام لمس صفحه نمایش با اعمال فشار عکس العمل نشان می‌دهد و به نوعی صفحه لمسی با کاربر تعامل بر قرار می‌کند. این تکنولوژی به منظور افزایش دقت صفحه لمسی و بهبود تجربه کاربری مخصوصا در هنگام تایپ کردن به کار گرفته می‌شود.

صفحه نمایش E-Ink

اگر تا به حال کتابخوان آمازون (Kindle) و یا سایر ابزارها مانند Nook و Kobo را دیده باشید، باید بدانید که تکنولوژی استفاده شده در نمایشگر آنها از نوع E-Ink یا جوهر الکترونیکی است. مهمترین خصوصیت این صفحات، تک رنگ بودن و مصرف انرژی بسیار بسیار پایین و در حد صفر آنهاست.

نمایشگرهای E-Ink با انتقال بار الکتریکی بسیار ضعیفی به صدها هزار سلول ریز صفحه کار می کند. شارژ این سلول ها موجود تغییر حالت آنها شده و این تغییر در الگوهای مشخص و برای تعداد مشخصی از سلولها، موجب ایجاد کارکترها و نقش و نگار بر روی صفحه می شود.

نمایشگرهای E-Ink مزایای زیادی دارند. از جمله مهمترین آنها، خوانش خوب آنها توسط چشم انسان است. از آنجا که میزان نور خروجی آنها کم و در عین حال تفاوت رنگ بخش های صفحه در آنها زیاد است، این صفحات برای مطالعه در محیطی با نور معمولی ایده آلند. درست مانند کاغذ.

همچنین آنها از لحاظ مصرف انرژی بسیار کارامد هستند چرا که فقط در زمان صفحه زدن (تغییر محتوای نمایش داده شده) انرژی مصرف می کنند. به این خاطر است که اغلب کتابخوان هایی که از E-Ink استفاده می کنند تا چندین هفته به شارژ مجدد نیاز ندارند. در حال حاضر صفحات E-Ink تک رنگ چیزی عادی هستند، اما برخی شرکت ها در حال کار بر روی صفحات مبتنی بر E-Ink رنگی اند.

صفحه نمایش Clear Black

انواع دیگری از صفحه نمایش وجود دارد مانند Clear Black که در بعضی از گوشی های نوکیا استفاده می شود. کمپانی نوکیا اعتقاد دارد Clear Black نوع جدیدی از نمایشگر نیست بلکه به نوعی یک فناوری محسوب می شود. فناوری Clear Black با حذف کردن بازتاب نور باعث ایجاد رنگ های سیاه و سفید واقعی و بهبود کیفیت تصویر می شود و رنگ های روشن را روشن تر و رنگ های تیره را تیره تر نمایش می دهد. این تکنولوژی هنوز در بازار وجود ندارد.